Kerstgedachten

Newtown huilt om haar verloren kinderen (en volwassenen) en even treurt het hele land, de hele wereld zelfs, met haar mee. Een allesverwoestende tragedie, een groot verlies voor het hele land. Een dag die begon met een kinderlach, een kus, een ‘Thank God it’s Friday’ gevoel, een gedachte al half bij de kerst. Niets deed vermoeden welk noodlot zich zou voltrekken. Precies eigenlijk, zoals elke vernietigende dag begint. Het verlies van een dierbare is het ergste wat je kan overkomen, het verlies van een kind onoverkomelijk. Het feit dat ‘de hele wereld mee rouwt’ maakt de last niets minder. Sterker, je krijgt het er bij cadeau. Los van al het verdriet, de emotie, de pijn, de onmacht en soms woede, is een dierbaar verlies toch ook vooral heel intiem en daar van wil je niet elk moment in de spotlights delen. Maar misschien spreek ik voor mijzelf. In Amerika schieten de Facebookpagina’s voor de verloren kindjes als paddenstoelen uit de grond. Het lijkt zowaar een wedstrijd wiens kind het mooist, best of meest geliefd is (was). Mee rouwen mag, maar het liefst wel tegen vergoeding. PayPall en iDeal instructies worden bijgeleverd.

Terwijl Amerika kransen legt, kerkdiensten houdt, gelden inzamelt en luistert naar haar president,  is Nederland vooral verdeeld over Johannes 1  (de net geen Voice) en Johannes 2 (eigenlijk Johanna, de bultrug). Discussies tot in de kamer aan toe en zelfs een stille tocht, de media staan er bol van. Ondertussen sprokkelen in Afghanistan 10 kleine meisjes hout om zichzelf en hun familie warm te kunnen houden in de naderende winter. Een noodlottige ontmoeting met een landmijn dompelt wederom 10 families in diepe rouw om het verlies van deze jonge levens. Zij krijgen een paar regels ergens in een hoekje op een nieuwssite. Het zet dingen in perspectief.

Te midden van al het verdriet (en er zijn natuurlijk ook families die dit niet openlijk delen), steken voorgangers van verschillende geloven de hoofden bijeen om samen een herdenkingsdienst te organiseren voor al die prachtige levens die verloren zijn gegaan. Kijk, dat is nu precies wat mij ontroert en dat is de ware kerstgedachte: onze verschillen opzij schuiven en samenkomen. Want wat is nu eigenlijk belangrijk? Wie en wat we nog wel hebben, toch?

Dit jaar gaan wij voor het eerst in drie jaar weer Kerst vieren, dat heb ik mij ‘heilig’ voorgenomen. De afgelopen jaren waren zó gevuld met verdriet, kerst kon er niet meer bij. En niet dat dát nu anders is, maar verandering begint bij jezelf! En dus, vieren wij kerst dit jaar. Mijn kleine ventje en ik maakten ‘vroeger’ immers al in augustus plannen voor de kerst. Oh wat konden wij samen genieten als onze culinaire fantasie op hol sloeg. De meest geweldige dingen verzonnen wij voor ons kerstdiner en mijn lieveke mocht altijd één avond helemaal zelf kiezen wat hij wilde eten. Al was het 7 gangen chips en fruittoetjes, dat boeide niet. Kerst was een moment om alle regels los te laten en (binnen de grenzen van wat veilig was) culinair helemaal uit je bol te gaan. Gek genoeg, koos Daan nooit voor 7 gangen chips en fruittoetjes, maar voor ‘echt eten’ zoals hij dat noemde. Soep dus en groente en ‘kruimeltjesvlees’. Hij was een echt smulpaapje.

Met nog maar enkele dagen te gaan voor de zalige dagen, kan ik maar niet besluiten wat ik ga serveren. Het is bepaald geen kwestie van niet weten wat te eten, het is een kwestie van niet kunnen kiezen. Luxe probleem zou je zeggen en dat is het beslist. In de huidige wereld van overvloed is mijn besluiteloosheid toch eigenlijk niet heel passend, zeker niet als kerstgedachte. Daar waar ik in voorbije tijden maar liefst tot drie keer 12 gangen op tafel toverde, heb ik besloten dat in de huidige tijden ‘less is more’ geweldig past. Dat is dus iets waar ik zeer zeker over uit ben. Daarnaast vult mijn kerstdis zich met véél groente van de enige echte groentespecialist, een ware kerstman in mijn ogen. Daar waar vis en vlees de borden bereikt, zal het van goede komaf zijn en toch tenminste een (h)eerlijk leven geleid hebben. Niet alleen een kerstgedachte, maar een streven waar ik mij elke dag van het jaar voor in wil zetten.

Natuurlijk, branden jullie allemaal van nieuwsgierigheid naar mijn kerstmenu, dat snap ik volkomen ;-) Maar net als de cadeautjes onder de boom, blijft het nog even een verrassing. Mijn tafelgenoten lezen deze blog immers ook. Bij kerst gaat het natuurlijk ook helemaal niet om eten maar om samen zijn. Denken aan elkaar. Elkaar niet vergeten. En natuurlijk vrede op aarde en zeker geen ‘vreten op aarde’. Maar wanneer je leeft met voedselovergevoeligheid is het wel of niet mee kunnen genieten van de kerstdis van grote invloed op de kerstvreugde. Niet om het eten an sich, maar juist omdat het samen tafelen zoveel méér is dan voeding tot je nemen. Het is samen genieten, herinneringen ophalen, mooie momenten delen. Het is samen beleven.

Weer samen aan tafel is een missie waar ik mij in 2012 met hart en ziel voor heb ingezet. Met het vervullen van Daans wens, vervul ik inmiddels veel meer wensen en dat geeft mij kracht. En die kracht maakt dat ook ik mij weer waag aan dingen als ‘kerstmis vieren’. Die kracht dank ik niet alleen aan Daan, maar ook aan jullie. Mensen die er op de zwartste dag van je bestaan voor je zijn en met je mee huilen, dat is wat waard. Maar mensen die er de vele (soms nog veel donkerder) dagen daarna voor je zijn en in je geloven, dat is nog meer waard. Het is dat wat de last op momenten minder zwaar maakt. Niets meer en niets minder.

Een klein kindeke is geboren met kerst en 2012 jaar later staan wij nog steeds stil bij de geboorte van dit bijzondere kereltje. Sommigen staan er elke zondag bij stil, anderen elke dag. Zelf sta ik elke seconde van elke dag stil bij de geboorte van mijn eigen lieve, bijzondere, warme, slimme, prachtige en unieke ventje. Hij is mijn grootste inspiratie. Waarom de kerstman met kerst cadeautjes rond brengt, weten we eigenlijk niet. Sommigen zeggen dat dit verzonnen is door Coca Cola, maar anderen zeggen dat het is omdat het eigenlijk een verjaardag is. De cadeautjes staan symbool voor de verjaardag van een kindeke dat we niet mogen vergeten. Ik vermoed dat bij het uitpakken van de cadeautjes de focus toch vooral op de inhoud ligt, wat denken jullie? Maar het idee op zich vind ik wel mooi. Op mijn eigen manier, geïnspireerd door mijn eigen kleine ventje, probeer ik het leven van anderen te verrijken of toch tenminste een heel klein beetje gemakkelijker te maken. Dat zijn mijn cadeautjes aan jullie.

Aftellend naar de kerst moet ik morgen toch echt uiterlijk een beslissing nemen over mijn kerstmenu’s. Om de doodeenvoudige reden dat ik anders geen bestellingen meer kan plaatsen bij vriendjes groente en vlees. Natuurlijk, er zijn veel ergere dingen en ik vind het ook bijna erg om het te zeggen. Maar weet je, koken is nu eenmaal datgene wat mij op de been houdt. Als wij dit jaar kerstmis gaan vieren, dan wordt er dus gekookt! Geen 12 gangen zoals vroeger, maar een gangetje of 3 tot 5 puur, eerlijk en vooral heerlijk. Het kerst koken blijkt dit jaar voor mij een uitdaging, maar voor sommigen van jullie is het koken elke dag een uitdaging. Iets lekkers kunnen maken binnen de grenzen van jouw dieet. En daarom deel ik dit jaar ook kerstcadeautjes uit: aftellend naar de kerst vind je op mijn blog vanaf vandaag een paar kleine recepten vrij van de toppers van allergenen, om zalig de kerstdagen mee door te komen. En wil je iets voor mij terug doen? Sta dan volgend jaar eens iets meer stil bij het eten dat je koopt. Kies voor groenten en fruit van Nederlandse telers, duurzame producten met passie geteeld! Kies voor vlees dat een goed leven heeft gehad, www.okvlees.nl is een mooi alternatief voor wie geen eerlijke slager in de nabije omgeving heeft. Kies eens wat vaker voor een duurzame vis en eet eens een dag vegetarisch. Daar word niet alleen jij beter van, daar wordt de hele wereld een stukje beter van.

De grote tragedies in het leven kunnen we helaas niet allemaal voorkomen. Maar een betere wereld, dat begint toch echt bij ons zelf.

Ik wens jullie hele fijne en warme feestdagen toe. Geniet, maar dan toch bovenal van elkaar!

Liefs, Larisse

*** kerstrecept 1 – by Larisse® ***

Als verrassende amuse, tongstrelend voorgerecht of tussengerecht. Maar ook heerlijk als hoofdgerecht!

Ingrediënten:
1 grote zoete aardappel
1 ongeveer even grote flespompoen
1 teen (gerookte) knoflook (optioneel)
2-3 eetlepels olijfolie of bijvoorbeeld koolzaadolie
1 theelepel (Indiase) kerrie (optioneel)
2 theelepels verse geraspte gemberwortel (optioneel)
grof gemalen zeezout naar smaak
zest (= geraspte schil) van 1 (biologische, onbespoten) citroen
200 ml kokosmelk (optioneel, desgewenst te vervangen door ander vocht)
2 salamblaadjes (optioneel, desgewenst te vervangen door laurier)
3-4 djoeroek poeroet blaadjes (optioneel, desgewenst te vervangen door limoensap)
3-4 gedroogde piri-piri pepertjes (optioneel)
1- 1,5 liter bouillon (groente of gevogelte)
het sap van 1 citroen

Bereiding:
Schil de zoete aardappel en de flespompoen en snijd ze in blokjes.
Hak de knoflook fijn.
Verwarm de olijfolie in een (soep)pan.
Voeg knoflook toe en laat dit ca. 1 á 2 minuten glazig bakken, let op, niet bruin laten kleuren!
Voeg de zoete aardappel en pompoen blokjes toe en roer het goed om.
Voeg de kerrie, gemberwortel en eventueel het zeezout toe.
Voeg de zest toe.
Voeg de kokosmelk toe.
Voeg de blaadjes toe.
Laat alles even pruttelen onder voortdurend roeren.
Voeg nu voldoende (warme) bouillon toe tot alles onder staat en laat de soep nu ca. 20 minuutjes zachtjes koken.
Verwijder, als de aardappel en pompoen blokjes gaar zijn, de blaadjes en pepertjes.
Pureer de soep met staafmixer of blender. De soep blijft vrij lobbig.
Voeg nu het sap van de citroen toe en breng de soep tot net onder het kookpunt.
Vind je de soep te dik? Voeg dan nog wat bouillon of kokosmelk toe.
Voeg naar smaak nog wat zout, citroensap of specerijen toe.

Tips:
Serveer de soep in amuse glaasjes als amuse. Lekker met een papadum chipje of emping.
Desgewenst kun je de soep garneren met wat koriander of lente-uitjes.
Vervang de citroen door sinaasappel voor een leuke smaakvariatie.

 Disclaimer: Larisse® is niet verantwoordelijk voor aandoeningen en/of schade die voortvloeien uit het gebruik van de receptuur. Schakel bij twijfel altijd een arts of diëtist in.

Op dit recept berust copyright Larisse®.
www.larisse.nl