Mijn huidige passie - salades (4)

Het is guur buiten. Hagel klettert geregeld op het dak en telkens als een waterig zonnetje een poging doet om door te breken, wint de natte sneeuw terrein. Brrr, wat is het koud. Ik krijg de kou niet uit mijn lijf en dat zorgt voor stevige trek. Die kun je ook prima stillen met een salade. Ik heb geen zin om de deur uit te gaan en dus maak ik de salade van restjes en al wat ik nog meer in huis heb. Zo sla ik twee vliegen in één klap. Ik geniet van een  heerlijke gevulde salade en hoef niets weg te gooien.

Freekeh - groen geoogste en geroosterde tarwe

De rucola en komkommer combineer ik met heerlijke freekeh (jonge tarwe dat groen geoogst wordt en na oogsten en drogen geroosterd wordt, zodat het een nootachtige smaak krijgt) en huisgemaakte croutons van oud brood. De rest gegrilde kip van de voorgaande avond past daar uitstekend bij. Dit wordt echt een perfecte salade voor zo’n koude dag!

Huisgemaakte croutons zijn heerlijk over de salade! © Larisse

Culitip van Larisse: oud brood

Oud brood (dat nog niet beschimmeld is) gebruik ik vaak in de keuken. Het smaakt heerlijk door de salmorejo (een koude Spaanse soep, lijkt op gazpacho); is geroosterd en fijngemalen een perfect paneermeel; is in de (droge) koekenpan gebakken een prachtige basis voor crostini’s en dient op koude dagen soms gewoon ook als vogelvoer voor Roodborst en kornuiten. Maar iets wat ik steevast maak zijn verse croutons. Zó gemakkelijk en in een afgesloten bakje of pot blijft het lang lekker. Ideaal voor over soep of salade en zo gemakkelijk te maken: Snijd of scheur brood in stukjes. Verdeel het over een met bakpapier bedekte bakplaat, druppel er olijfolie over en kruid naar wens. Plaats de bakplaat in de voorverwarmde oven op 200°C en rooster de croutons in 15-20 minuten bruin en krokant. Bewaar ze luchtdicht afgesloten.

Salade met kip & freekeh © Larisse

Recept: Salade met kip & freekeh

Ingrediënten (kies je eigen verhoudingen):
1 kopje freekeh (verkrijgbaar bij de grotere supermarkt)
1 eetlepel olijfolie
¼ theelepel zout
het sap van ½ citroen
100-150 gram leftover gegrilde kip in reepjes gescheurd (geen kip over? Gebruik dan gaar gebakken of gepocheerde kipfilet en scheur deze in reepjes)
een handjevol rucola
¼ komkommer in plakjes gesneden
1 ei (of 2 kwarteleitjes), hard gekookt en in parten of plakjes gesneden
3 eetlepels huisgemaakte croutons (zie culitip)
peper naar smaak
ingrediënten voor de dressing:
3 eetlepels yoghurt
1 teen knoflook
3 ansjovis filets (uit potje of blikje)
1 flinke theelepel mosterd
1 theelepel mayonaise
1 eetlepel cider azijn
peper naar smaak

Bereiding:
Kook de freekeh (in een verhouding van 1:5 freekeh en gekookt water) in 15 minuten gaar in kokend water met 1 eetlepel olijfolie, ¼ theelepel zout en het sap van ½ citroen en giet het af.
Meng alle ingrediënten voor de dressing in de staafmixer tot een egaal mengsel en schep dit door de kip.
Stel nu de salade losjes samen. Doe daarvoor de rucola in een saladekom. Schep daar de freekeh over en verdeel daar de komkommerplakjes over. Schep vervolgens de kip met dressing over de salade en garneer met ei en croutons. Voeg peper naars maak toe. Heb je dressing over? Druppel dit dan naar wens nog wat over de salade.

Tips:
Freekeh is tarwe en bevat dus gluten. Liever glutenvrij? Maak deze salade dan met linzen of quinoa.
Gebruik voor een melkvrije dressing dikke kokosroom of sojayoghurt in plaat van yoghurt.
Laat voor een visvrije salade de ansjovis weg uit de dressing en voeg bijvoorbeeld wat olijven toe in de dressing.
Liever geen mosterd? Geraspte mierikswortel is ook heerlijk!
Liever geen mayonaise? Laat weg en vervang naar wens door een eetlepel citroensap.

Nog meer restjes?
Ik had nog wat groenten en kruiden over zoals bleekselderij, wortel, puntpaprika, tomaten, peterselie en selderij. Ik maakte er een verrukkelijke gevulde soep mee en voegde daar ook de rest van de freekeh en wat linzen aan toe. Aanrader!

Gegrilde kip © Larisse

Meer weten over wat je met kip kunt maken? Luister volgende week (7 februari) naar ‘Radio Culinair’ en lees dan het bijbehorende blog. Ik vertel jullie dan ook alles over een geweldig nieuw kookboek over … juist! Kip natuurlijk!

Vanaf volgende week 4 weken lang een nieuwe passie: de Aziatische keuken! Jippie!

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

*** Alle receptuur, culitips en beelden zijn van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd.***

In de bonen

Daantje* in de bonen ©

Peulvruchten, we eten ze eigenlijk veel te weinig en waarom? Omdat we ze niet chique vinden, niet weten hoe we er mee moeten variëren (eens iets anders maken dan erwtensoep, bruine bonensoep en chili con carne) of ons op culinair terrein bevinden. Maar peulvruchten zijn juist hip! En lekker! En culinair veelzijdig! En super gezond! En er zijn zó veel soorten!

Een beetje voorkennis…

Wat zijn peulvruchten? Peulvruchten is een verzamelnaam voor bonen, erwten, linzen, pinda’s en kiemgroenten. Eigenlijk zijn het de zaden van een plant die in een peul zitten, denk bijvoorbeeld aan verse erwten die je nog moet doppen. De erwt is het zaad, de ‘dop’ is de peul.

Peulvruchten zijn grofweg te verdelen in vijf groepen:

• peulvruchten waarvan alleen de zaadjes lekker zijn (bijvoorbeeld erwten, tuinbonen en kapucijners)
• peulvruchten waarvan de hele peul gegeten kan worden (peultjes natuurlijk, maar ook sperziebonen, snijbonen en sugar snaps)
• kiemgroenten als taugé (dat zijn ontkiemde mungbonen) en kikkererwten
• sojaproducten: sojabonen (verse sojabonen edamame) en producten van soja als tahoe (tofu), tempeh. (Sojaproducten komen we in februari uitgebreid op terug!)
• pinda’s: Wist je dat pinda’s ook peulvruchten zijn?

Je kunt peulvruchten zowel vers als gedroogd kopen. Verse peulvruchten zijn vaak wat populairder en kook je beslist ook vaker. Verse peulvruchten zijn eigenlijk nog niet rijp als ze geoogst worden: de zaadjes zitten nog in de peul maar juist dan zijn ze lekker. En hoe verser, hoe beter de smaak!

Bonen in het veld ©

Voorbeeld van verse peulvruchten zijn: doperwten, kapucijners, tuinbonen, peultjes, sugar snaps, snijbonen, sperziebonen, haricots verts en kouseband,

Culitip LarisseZelf erwten telen is super leuk en gemakkelijk. Je kunt zaad kopen, maar ook gedroogde erwten uit de supermarkt gebruiker. Dit is vaak een stuk goedkoper en er zit veel meer in. Koop gedroogde groene erwten, maar natuurlijk  géén spliterwten!! Je kunt de erwten in de tuin zaaien, maar ook in een pot of oud kratje. Dat laatste vind ik zelf ideaal. De erwten moeten ergens tegenop kunnen klimmen. Dat kan bijvoorbeeld tegen een schutting. Gebruik ik een kratje, dan niet ik wat kippengaas dat hoger is dan het kratje aan de buitenkant. Ik zaai de erwten tegen de buitenrand aan en voilá, het plantje klimt zo in het gaas. Ideaal!  Het fris groene kiemplantje is overigens ook eetbaar en super lekker! Bij de groentenspecialist of groothandel kun je het kopen als ‘Crazy pea’.

Gedroogde peulvruchten zijn juist wel rijp geoogst en zijn de gedroogde zaden van peulgewassen.

Voorbeelden van gedroogde peulvruchten zijn: alle soorten bonen, bijvoorbeeld: bruine bonen, boterbonen (wit, populair in Italië), kidneybonen, erwten, kapucijners en alle soorten linzen, bijvoorbeeld: groene linzen, rode linzen, bruine linzen, zwarte (Beluga) linzen. Kikkererwten en mungbonen kun je ook gedroogd kopen, al worden die vaak ook tot de kiemgroenten gerekend.

Rechts erwten naast pompoen ©

Culitip Larisse

De erwten die je zelf teelt, kun je natuurlijk ook drogen. Laat de erwten aan de plant zitten tot de peul en plant helemaal gedroogd zijn. De plant ziet er dan verdord en bruin uit. Haal de erwten (zaden) uit de peul en droog ze zo nodig goed na. Bewaar ze op een droge donkere plaats en zaai ze het volgend voorjaar!Op bovenstaande foto zie je een rijtje erwten groeien naast een veld met pompoenen (rechterzijde, tegen het hekje aan). De erwten groeien langs het hekje. Op de foto zie je dat de erwten al geel kleuren en de planten in het beginstadium zijn van verdrogen. Dit is het moment voor de laatste oogst of om de planten verder helemaal te laten verdrogen tot ook de erwten zelf, het zaad, gedroogd is.

Van mungbonen naar taugé ©

Zelf taugé kweken!
Gedroogde mungbonen kun je heel gemakkelijk zelf ontkiemen. Week ze eerst minimaal 8 uur, of overnacht, in een laagje water. Giet ze af, dek ze af met een keukenpapiertje of stukje stof en spoel ze enkele malen per dag. Zet ze op een donkere plaats en in een paar dagen tijd heb je verse taugé! Let op dat je het potje (ik gebruik een leeg en gereinigd jampotje) maar met één laagje vult. Het hele potje groeit namelijk vol met taugé. Super leuk toch?

Peulvruchten zijn super gezond en veelzijdig. Rijk aan koolhydraten, (plantaardige) eiwitten, vitaminen en mineralen. Ze bevatten bovendien veel vezels en weinig calorieën. Vroeger aten we (vooral in de winter) veel meer peulvruchten dan nu. Vooral gedroogde peulvruchten als bruine bonen en erwten stonden bijna dagelijks op het menu. Tegenwoordig vinden we peulvruchten eigenlijk niet meer ‘chique’ en dat is super jammer. Peulvruchten zijn juist heel hip en culinair enorm veelzijdig. Ik kook er graag mee en natuurlijk vind je straks in mijn nieuwe kookboek ‘Sterren van de hemel’ bijzondere recepten met peulvruchten (geen pinda!). Maar iemand die helemaal ‘in de bonen’ is, is culinair collega Joke Boon. Zij is een bijzonder inspirerend avontuur aangegaan en eet een jaar lang élke dag iets met peulvruchten. Haar ervaringen en recepten deelt zij op haar blog Boonappetit! Inspiratie nodig of meer weten over peulvruchten? Volg Joke’s boonavonturen! Leuke informatie, weetjes en recepten vind je bovendien bij de Bruine Bonenbende.

Dahl Larisse stijl ©

Eerder deze week plaatste ik op Facebook een foto van een heerlijke Dahl, Larisse stijl! Super veel reacties kreeg ik erop, o.a. van Nepal ervaringsdeskundige N. die in mijn dahl een echt Nepalees gerecht herkende. Super leuk! Natuurlijk deel ik graag het recept met jullie en ik ben erg benieuwd of jullie er net zo van smikkelen als ik deed. Ideaal voor een lazy (but oh so healthy) dinner, lunch of zelfs als tussendoortje. In Nepal en India eet men dergelijke curry’s overigens gewoon als ontbijt en weet je, ik kan mij er wel wat bij voorstellen. Kook, proef en deel jouw ervaring met mij! Vind ik namelijk reuze leuk

Recept: Dahl Larisse stijl

Ingrediënten (voor 3-4 personen):
100 gram gedroogde oranje linzen
100 gram gedroogde mungbonen
kokend water (voldoende om de linzen en bonen te spoelen en om ze in te koken)
3 gedroogde piri piri pepertjes
een snuf grof zeezout
1 flinke theelepel gedroogde kurkuma
50 gram geklaarde roomboter (zie culitip)
1 volle eetlepel vers geraspte gemberwortel
1 theelepel djinten (gemalen komijn)
4 Droomtomaten of andere trostomaten, in plakjes of stukjes gesneden
¼ theelepel asafoetida (ook wel duivelsdrek genoemd vanwege de sterke en volgens vele onaangename geur (vind ik wel meevallen), verkrijgbaar bij de toko maar ook weg te laten)
peper en zout naar smaak
het sap van 1 citroen
1 citroen in partjes
2 eetlepel olijfolie
100 – 200 ml Griekse yoghurt (hoeveelheid naar smaak)
4 eetlepels verse koriander, grof gehakt
papadums

Culitip Larisse

Zelf geklaarde boter maken is heel gemakkelijk. Smelt roomboter (grotere hoeveelheid dan je in het recept nodig hebt) op zeer laag vuur in een koekenpan en laat het net zo lang op een laag vuur staan tot de boter ‘scheidt’. Je ziet dat de vaste witte delen (de eiwitten) zich scheiden. Schep deze eiwitten er voorzichtig af zodat je alleen het heldere deel overhoudt, of schenk het door een theezeefje dat de vlokken opvangt. Het heldere deel is de geklaarde boter (begrijp je nu de naam?). Dit wordt veel gebruikt in de Indiase keuken, waar men het ghee noemt. De geklaarde boter is in de koelkast lange tijd houdbaar.

Dahl kookfase 1 ©

Bereiding:
Spoel de linzen en mungbonen met kokend water. Doe ze samen met de pepertjes, het zout en de kurkuma in een pan en giet er voldoende kokend water op totdat ze ruim onder staan. Breng het geheel aan de kook en kook het ca. 30 minuten of totdat de linzen en mungbonen stuk zijn gekookt. Het water moet tegen die tijd grotendeels geabsorbeerd zijn. Let op dat het niet droog kookt en voeg zo nodig nog wat water toe.
Verwarm de geklaarde boter in een koekenpan en voeg hier de gember en djinten aan toe en korte tijd later de tomaten en asafoetida. Breng het aan de kook en laat het een paar minuten koken tot de tomaten uiteen vallen. Voeg het geheel dan toe aan het linzen/bonen mengsel en roer het goed door.
Voeg vervolgens het sap toe van 1 citroen en roer het nog een keer goed door.
Voeg naar smaak nog wat peper of zout toe.

Dahl halverwege kookproces ©

Serveer de dahl (die je zojuist maakte) in kommen en sprenkel daar nog wat citroensap en een halve eetlepel olijfolie over. Schep er een flinke lepel yoghurt op en garneer rijkelijk met de verse koriander.
Serveer met een citroenpartje en papadums.

Tips:

Bewaar overgebleven dahl in de koelkast en verwarm het de volgende dag in een pannetje, zo nodig met een klein scheutje gekookt water.

Ik hoop dat je na het lezen van dit blog ook helemaal in de bonen bent! Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

Mijn huidige passie – salades (3)

Bloesem fruitboom staat op springen ©

 Salades zijn echt verslavend, merk ik. Naast (bijna) elke middag een heerlijke lunchsalade (de bleekselderij salade blijft favoriet) maak ik tegenwoordig elke dag minimaal één fruitsalade. Ik weet eigenlijk niet waarom ik het vroeger nooit deed, want ik vind het zalig. En voor mij is het echt een perfecte oplossing, want los van de mandarijntjes toe, ben ik niet iemand die snel iets van de fruitschaal pakt. En dat terwijl ik eigenlijk dol ben op fruit. Oh, ik eet het genoeg, maar verwerk het meestal ergens doorheen. Behalve de mandarijntjes dus en zo af en toe een mango. Maar toen ik die akelige griep opliep, was een fruitsalade in eerste instantie het enige wat mij zo’n beetje smaakte. En manlief maakte het met liefde klaar (dat scheelt ook). Hij blij (zo’n fruitsalade is echt heel gemakkelijk om te maken), ik blij. Sindsdien is mijn fruitschaal rijkelijk gevuld met fruitsoorten die ik goed verdraag, zoals sinaasappelen, mandarijnen, druiven, Elstar appelen, blauwe bessen en passievruchten. En maak ik elke dag minimaal één grote fruitsalade (ja, soms stiekem gewoon twee!) en eet ik 6 tot 8 stuks fruit per dag. Zo af en toe pers ik daar nog sinaasappeltjes bij uit en ja hoor, 2x2 is voor mij allang geen uitdaging meer (groenten eet ik immers nog veel meer).

Fruitsalade Larisse ©

De samenstelling van mijn salades wisselt wel eens, maar ik gebruik altijd minimaal 3 soorten fruit. Het leuke aan bijvoorbeeld mandarijn is, dat je de partjes kunt halveren. Met druiven doe ik dat ook (en ik verwijder gelijk die akelige pitjes die zo tussen je tanden blijven zitten). Voeg er dan ook nog een passievrucht aan toe en al die heerlijke fruitsappen mengen en zorgen voor een heerlijke ‘dressing’. Voor een nog ‘sappiger’ fruitsalade kun je natuurlijk altijd een sinaasappel uitpersen of een citroen voor een bite. En heb je wel eens een granaatappel uitgeperst? Wel een rode spetterbende maar zó lekker! Niet te hard persen, de schil geeft een bittere smaak en eventueel even de witte vliesjes eruit zeven.

Fruitsalade Larisse (2) ©

Recept super simpele fruitsalade voor elke dag

Ingrediënten (voor een flinke salade):
3 mandarijnen
1 á 2 Elstar appelen (afhankelijk van de grootte van de appel)
een flink trosje druiven (15 – 20 stuks)
2 eetlepels blauwe bessen
1 passievrucht

Tip van Larisse: Denk aan de vogeltjes Weet je dat ik een roodborstje in mijn tuin heb die echt op het raam komt tikken als

Vogel dekbed ©

het voer in het voederhuisje op is? Ze zijn ook wel echt verwend die vogeltjes in mijn tuin, want ze mochten heel veel proeven uit mijn nieuwe kookboek ‘Sterren van de hemel’. Hahaha, ik zie je denken! Maar geloof mij, er zijn best wat recepten ‘bird proof’ (brood, granola en meer…). Grappige ontdekking: vogeltjes zijn dol op allergeenvrij eten! De appelschillen snijd ik in flinterdunne reepjes en voer ik de vogeltjes. Ze zijn er dol op! Ook een leuke tip: als ik de hond borstel, hang ik de haren in een vetbal houder. De vogeltjes zijn er heel blij mee, want met die haartjes maken zij hun nestjes warm en dat maakt overwinteren toch wel een stuk aangenamer.

Bereiding:
Schil de mandarijnen, verwijder de witte velletjes en halveer naar wens de partjes.
Schil de appelen, verwijder de klokhuizen en snijd de partjes in stukjes.
Halveer de druiven en verwijder eventuele pitjes.
Meng de mandarijnen met de appelen, druiven en bessen.
Halveer de passievrucht en schraap het vruchtvlees met de pitjes er uit en ‘schenk’ dit over de fruitsalade.
Serveer direct!

Ontluikende appelmunt uit 'Culikruiden' ©

Tips:
Natuurlijk kun je met deze fruitsalade alle kanten op! Voeg fruit naar wens toe, varieer, kies fruit uit het seizoen, doe waar je zelf zin in hebt!
Het is heerlijk om wat noten door de salade te mengen. Walnoten en pistache zijn bij mij favoriet. De walnoten raap ik zelf in het najaar en droog ik zorgvuldig zodat ik een mooie voorraad heb.
Ik hou van puur fruit, maar wil je jezelf eens extra verwennen, serveer er dan een klontje van deze room op: meng sour cream met (geklopte) slagroom in gelijke verhoudingen. Voeg een beetje honing en wat citroen of sinaasappel zest (geraspte schil van een goed geboende en biologische citroen of sinaasappel) toe.
In de zomer voeg ik kruiden uit eigen tuin toe. Munt bijvoorbeeld (ik heb tal van variaties in de tuin), maar ook komkommerkruid (borage) met die mooie blauwe bloemetjes.
Fruitsalade als kinder traktatie is ook super leuk: koop (eetbare) ijsbekertjes (de variant met platte bodem, zodat hij kan staan), vul deze met fruitsalade en serveer met een kleurrijk friet vorkje en een blaadje munt.

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

Havermoutkoek

Havermoutkoek ©

Appel- en peren teler Wilfred van Driel en zijn leuke vrouw Francisca waren te gast in de studio van ‘Radio Culinair’. Zij deelden super interessante tips en weetjes over het telen van fruit en brachten naast heerlijke Elstar appelen ook veel gezelligheid én een geweldige taart mee. De taart, een havermoutkoek om precies te zijn, had Francisca zelf gebakken en was een lust voor het oog en de smaakpapillen. Super gemakkelijk te maken en een feestje om van te smullen! Echt super leuk dat ik hier Francisca’s recept met jullie mag delen. Nu ja, om eerlijk te zijn, kreeg zij het recept weer van een vriendin, dus eigenlijk is het haar recept. Zie je wel, hoe eten verbindt! Ik zei het toch ;-)

Francisca van Driel - ©

Recept Havermoutkoek © - Francisca van Driel

Ingrediënten (voor een bakplaat vol!):
500 gram zelfrijzend bakmeel (gebruik naar wens glutenvrij meel)
250 gram havermout (er is voor de liefhebbers glutenvrije havermout verkrijgbaar, bijvoorbeeld van Rosie’s)
300 – 400 gram donker bruine basterdsuiker (de hoeveelheid is afhankelijk van de gewenste zoetheid)
400 gram gesmolten boter (zuivelvrij, gebruik dan plantaardige margarine)
1 kopje rozijnen
ca. 7 appels, in dunne partjes gesneden
eventueel wat citroensap (dat hangt af van de appelsoort, want deze bepaalt de smaak)

Bereiding:
Verwarm de oven bijtijds voor op 160°C, stand onder/bovenwarmte (of 130°C voor een heteluchtoven).
Meng het meel met de havermout en suiker. Houd een beetje havermout apart voor garnering.
Meng vervolgens de gesmolten boter door het meelmengsel.
Druk het deeg op een beboterde bakplaat aan (je kunt de bakplaat ook bekleden met bakpapier, dan is invetten niet nodig).
Beleg het deeg met dunne partjes appel.
Strooi de rozijnen er overheen en tot slot de achtergehouden havermout voor garnering.
Plaats de bakplaat in het midden van de oven en bak de koek in ca. 1 uur gaar.

Teler Wilfred ©

Tips:
Je kunt de appels naar wens mengen met wat kaneel of kardemom.
Natuurlijk kun je vele soorten fruit gebruiken voor deze koek. Kies bij voorkeur stevig fruit en fruit van het seizoen. Appels zijn in Nederland jaarrond verkrijgbaar ;-)

Super veel dank aan Francisca voor dit heerlijke recept! Laten jullie mij weten wat je er van vindt? En heb je leuke variatietips, deel ze gerust!

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

Havermoutkoek ©

Fruit

Betuwse appels ©

Wonend in de Betuwe voel ik mij altijd bevoorrecht. Het jaar is op te delen in tal van bloesem- en fruitmomenten. De vlierbloesem (en later –bessen) groeit straks langs de dijk. Ik pluk ze als ik de hond uitlaat en maak er siroop of beignets van. Dan volgen de kersen, de mooiste rassen groeien hier en de - in mijn ogen - beste teler woont op steenworp afstand. Daar rijden we straks weer langs om kilo’s vers geplukte kersen te halen. Abrikozen en bramen pluk ik bij de overbuurvrouw, pruimen bij mijn dierbare vriendin M. die nog echte oude Betuwse rassen heeft (Opal en Reina Clauda). Daar maak ik mijn beroemde ‘Perfect Plum’ mee (het recept vind je straks in ‘Sterren van de hemel’) of pruimentaart, pruimencompôte, pruimenchutney, pruimentoet (óók in ‘Sterren van de hemel’) en meer. Appels en peren groeien hier in overvloed. Grote, rode, glanzende appelen die tot perfectie worden geteeld. Maar wist je dat gevallen appels nog steeds een overheerlijke appeltaart maken (in ‘Sterren van de hemel’ vind je straks nóg een heerlijk recept). Appels met een blutsje, deukje of bultje zijn óók perfect in mijn ogen. Net als te kleine, kromme of scheve courgettes, die maken een geweldige pickle of soep (ja, óók in ‘Sterren van de hemel’ ;-))

Ik realiseer mij dat niet iedereen zo bevoorrecht is als ik. Wie in de stad woont is afhankelijk van groentespecialist, markt of supermarkt voor fruit. Gelukkig is er tegenwoordig een breed assortiment verkrijgbaar. Maar het is wel anders. Niets smaakt zo fantastisch als zelf geplukt fruit. De ideale afstand van boom (of plant) tot mond! Weet jij hoeveel soorten fruit er zijn? En hoeveel rassen per fruit? Weet je waar je op moet letten als je fruit koopt, zodat je verzekerd bent van de beste kwaliteit? En wat je allemaal (culinair) kunt maken met fruit? Een super handig boek kwam op mijn pad: het Fruit Boek van Jane Grigson. Een super handzaam, praktisch én inspirerend boek. Een fijn gebonden naslagwerk en kookboek ineen dat beslist tijdloos is. Jane Grigson was haar tijd vooruit en eigenlijk een culinair pionier. Vanuit haar grote en toenemende culinaire interesse publiceerde zij in 1967 haar eerste boek ‘Charcuterie and French Pork Cookery’ dat bijzonder veel eer kreeg. Het boek werd zelfs vertaald in het Frans en dat was (zeker in die tijd) ronduit uniek voor een Engelse auteur. Met haar boeken, waaronder het Fruit Boek, won zij tal van awards. Jane weet dan ook waar zij over schrijft en maakt het interessant en toegankelijk. Al houdt zij wel rekening met enig culinair inzicht en culinaire ervaring van de lezer. Jane overleed in 1990 maar haar boeken blijven tot op de dag van vandaag actueel en verkrijgbaar.

Betuwse peren ©

Jane groeide op in de stad en dus niet bepaald temidden van fruitboomgaarden. Misschien is het juist daarom dat zij haar jeugdherinneringen omtrent fruit zo koestert. Die herinneringen verwerkt zij ook in haar beschrijvingen van fruit en dat maakt het boek ontzettend leuk om te lezen. Maar liefst 46 fruitsoorten bespreekt zij uitvoerig. Ze vertelt over herkomst en over rassen maar (bij de meeste fruitsoorten) ook waar je op moet letten wanneer je het fruit in de winkel uitkiest. Koop je passievruchten (mijn favoriet in fruitsalades), zoek dan (als je keuze hebt) bij voorkeur naar de donkere en geribbelde exemplaren en kies altijd de grootste. De meer dan 400 recepten vormen een combinatie van enkele klassieke recepten en tal van vernieuwende en inspirerende recepten. Het boek bevat zowel hartige als zoete recepten en is vaak verrassend. De receptuur laat vaak wat over aan het culinair inzicht van de lezer, maar dat vind ik zelf altijd wel erg leuk. Voor de onervaren (hobby) kok is de receptuur daardoor wellicht minder geschikt. Wie al enige ervaring heeft of goed op gevoel kan koken, zal beslist plezier beleven aan de receptuur in dit boek. Overigens vind je in het uitgebreide register per fruitsoort een overzicht van de recepten. De hoeveelheid informatie en het aantal recepten per fruitsoort wisselt sterk. Dat is enerzijds verklaarbaar (niet elke fruitsoort kent tientallen rassen en sommige fruitsoorten zijn relatief onbekend), anderzijds vind ik het jammer. In de inleiding licht Jane dit toe.

De aandachtige lezer vindt door het hele boek heen tal van nuttige en leuke tips en weetjes. De informatieve tekst staat vol leuke culinaire tips. Bijvoorbeeld de tip om slagroom te mengen met zure room voor een benadering van de Franse crème fraîche of het toevoegen van stijfgeklopte eiwitten aan de slagroom. Superleuk vind ik de tip om zure onrijpe druiventrossen van je eigen druif uit te persen en dit sap te gebruiken in plaats van azijn of citroensap of in mosterd. Dat ga ik beslist proberen!

Fruit Boek c

Het Fruit Boek van Jane Grigson is – ondanks de 464 pagina’s! - zeker niet compleet maar wel een fijn handzaam naslagwerk dat bovendien culinair inspireert en ook als (culinair) leesboek een aanwinst is. Telkens als ik iets op wil zoeken over een fruitsoort of de culinaire toepassingen daarvan, raak ik geboeid door de informatie en blijf ik lezen. Een heerlijk boek voor in de keuken, waar je al kokend uit leest of al lezend uit kookt. Een boek dat ontspant en boeit tegelijk, is dat niet eigenlijk precies hoe koken moet zijn?

Titel:                          Fruit Boek
Auteur:                      Jane Grigson
ISBN:                        978.90.898.9618.6
Prijs:                          € 27,99
Uitgeverij:                  Terra

In het hoofdstuk over aardbeien schrijft Jane dat er niet veel recepten in staan met aardbeien omdat er niet zoveel zijn en iedereen ze kent. Tijdens de Floriade in 2012 was ik het culinaire gezicht van de Hollandse aardbeien. Prachtige smaakaardbeien van Trotse Telers! Ik ontwikkelde ruim 70 recepten met deze verrukkelijke Hollandse aardbeien van diverse rassen. Een bijzonder recept bereidde ik eens op een mooie aardbeien dag waar ook mijn eigen culi heldin Angélique Schmeinck aanwezig was, ‘varkenshaas met aardbeien portsaus’. Ik gebruikte prachtig en eerlijk varkensvlees van OK Vlees en de mooiste Hollandse aardbeien die je maar kunt bedenken. Het resultaat was zo verrukkelijk dat zelfs Angélique smulde! (Ja, ik straalde van trots!) Maak het ook eens, ik beloof je: het is de moeite waard!

Larisse @ Floriade ©

Recept: Varkenshaas met aardbeien-portsaus©

Ingrediënten (voor 3-4 personen):
een mooi stuk varkenshaas van 400 gram
1 theelepel knoflookpeper
2 eetlepels olijfolie
snufje zout (optioneel)

Voor de saus:
1 sjalotje
klontje roomboter (ca. 20 gram)
1 doosje aardbeien
150 ml rode port
1 theelepel honing of suiker
snufje peper
1 theelepel geraspte mierikswortel
100 ml slagroom (ongeklopt)
optioneel: 1 theelepel aardappelzetmeel

Bereiding:
Marineer de varkenshaas in de olijfolie en knoflookpeper en laat zo een half uurtje rusten in de koelkast.
Snipper de sjalot.
Ontdoe de aardbeien van kroontjes en snijd ze in kwarten.
Smelt de roomboter in een saus- of steelpannetje en voeg de sjalot toe. Bak deze in enkele minuten glazig.
Voeg dan de aardbeien met de port, de honing of suiker en de peper toe en breng het geheel aan de kook. Laat dit op een laag vuur zachtjes tot ca. 2/3 deel inkoken.
Voeg vervolgens een theelepel geraspte mierikswortel toe en roer goed door.
Schenk nu rustig de room erbij en roer tot het een mooi gebonden saus is.
Voeg naar smaak nog wat peper, honing of mierikswortel toe.
Wil je de saus nog iets meer binden, los dan een theelepel aardappelzetmeel op in 1 á 2 theelepels koud water en schenk dit voorzichtig in de warme maar niet kokende saus en roer goed door.
Houd de saus op een heel laag vuur warm terwijl je de varkenshaas braadt.
Verwarm een grillpan of tepan yaki plaat en schroei de varkenshaas daar aan alle kanten op dicht. Laat de varkenshaas in ca. 12 minuten gaar bakken.
Haal de varkenshaas uit de pan of van de plaat en laat deze nog 5 minuutjes rusten in aluminiumfolie alvorens je deze aansnijdt.
Serveer de varkenshaas in plakjes gesneden met de aardbeien-portsaus

Tip:
Varkenshaas mag nog iets roze zien aan de binnenzijde. Wil je de varkenshaas niet aansnijden om de gaarheid te controleren, doe dit dan met behulp van een thermometer. Als de kerntemperatuur na ca. 12 minuten bakken 60°C is, is de varkenshaas goed gegaard.
Serveer de varkenshaas met een frisse gemengde salade, natuurlijk met stukjes aardbei en bijvoorbeeld wat blauwe kaas. Maak een dressing van olijfolie, balsamico azijn, honing en een vleugje port om in de sfeer te blijven. 

Aardbeien uit eigen tuin ©

Geniet!
Culinaire groet,

x Larisse

*** Van het Fruit Boek van Jane Grigson heb ik een recensie exemplaar mogen ontvangen. De recensie bevat puur mijn persoonlijke mening over het boek. De receptuur is van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd. ***

Mijn huidige passie - salades (2)

Als het buiten guur en stormachtig is, is salade misschien niet het eerste gerecht dat in je opkomt voor de lunch. Zeker wanneer je bij salade een zomerse beleving hebt. Maar zoals ik eerder al schreef, dat is nu juist zo fijn aan salades: salade is juist een heel dankbaar gerecht waarmee je eindeloos kunt variëren. Het hoeft zeker niet altijd een bord knapperige slasoorten te zijn met een koude dressing. Ik ben juist dol op warme of bij voorkeur lauwwarme salades met een bite. Zeker en misschien wel juist als de storm om het huis raast. Ik kan tal van lauwwarme saladerecepten verzinnen (ook in ‘Sterren van de hemel’ vind je straks een paar mooie recepten), maar mijn huidige favoriet is een hele gemakkelijke (en tikkeltje luie) lauwwarme pastasalade. Niet een salade om elke dag te eten, het is immers best ‘stevige kost’, maar zeker wel zo af en toe.

Stiekem kant en klaar pasta ©

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet snel werk met kant en klaar producten, maar er zijn best fatsoenlijke (verse) gevulde pasta’s te krijgen. Voor een drukke werkdag vind ik het best oké om zo af en toe eens voor de weg van de minste weerstand te kiezen. Kies gewoon een pasta van mooie kwaliteit, vrij van onnodige toevoegingen en je draait deze salade echt in een handomdraai in elkaar. Iets meer tijd, maak dan lekker je eigen verse pasta. In mijn kookboek ‘Lekker eten met voedselovergevoeligheid’ staat een mooi recept dat bovendien ook nog vrij is van veel. Wil je de pasta ook nog glutenvrij maken? Gebruik dan een glutenvrij meel.

Ravioli - uit 'Lekker eten met voedselovergevoeligheid' ©

Natuurlijk kun je een pastasalade net zo pimpen als je wilt. Je kunt een vlugge vleesbereiding maken, met ham blokjes of salami, paprika, rode ui en groene olijf. Een snelle visbereiding, met bijvoorbeeld tonijn uit blik, kleingesneden augurk, kappertjes, Kalamata olijven en feta. Of een gevulde vegetarische bereiding, boordevol gestoomde groenten! Mijn huidige favoriet is echt super simpel en minstens zo lekker. Ik kies voor een fijne pasta, gebruik het lekkerste tomaatje dat er bestaat, een olijfolie van een uitstekende kwaliteit en al naar gelang mijn ‘bui’ wat vers geraspte Parmezaan of juist vers geraspte knoflook (aanrader als je een thuiswerkdag geniet ;-)

Lekker luie pastasalade ©

Recept: Lekker luie pastasalade

Ingrediënten (voor 2-3 personen of 2-3 lunchsalades):
250 gram verse gevulde pasta (huisgemaakt of kant en klaar gekocht, natuurlijk van goede kwaliteit)
2 eetlepels olijfolie extra vierge van uitstekende kwaliteit.
2 trossen Honingtomaatjes
een stukje Parmezaanse kaas of 1 á 2 tenen knoflook
een paar blaadjes verse basilicum
peper en eventueel zout naar smaak

DIY pastadeeg - uit 'Lekker eten met voedselovergevoeligheid' ©

Bereiding:

Kook de pasta gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking of in het recept. Schep de pasta met aanhangend kookvocht met een schuimspaan uit de pan in een gastronomiebak of grote schaal.
Giet de olijfolie over de pasta en schud de schaal met de pasta goed om zodat de olie mooi over de pasta verdeeld wordt. Laat het nu een paar minuten rusten en wat afkoelen en giet dan overtollig vocht voorzichtig af. De pasta moet niet drijven in het vocht, maar de combinatie van (aanhangend) kookvocht en olijfolie zorgt ervoor dat de pasta niet aan elkaar plakt, ook niet wanneer je een gedeelte tot de volgende dag bewaart.
Halveer de Honingtomaatjes en schep deze door de pasta.
Rasp de kaas of de knoflook en schep dit door de pasta.
Rol de basilicumblaadjes op en snijd ze in reepjes. Strooi de basilicumreepjes over de pasta.
Voeg naar wens zout of peper toe.
Pak een vork en prik naar hartenlust!

Hè jammer, het is echt teveel als lunchgerecht voor één persoon. Maar zo vers gemaakt is deze salade echt verrukkelijk. Heus, je vergeet het akelige week buiten en heel, heel even, waan je je in een warm land.

Kleurrijke tomaten in tijgerprint ©

Culitip: tomaat Honingtomaatjes vind ik verrukkelijk door deze salade. Maar ik kies ook vaak voor snoeptomaatjes in verschillende kleuren. Bij mijn groentespecialist Cees zag ik van de week een prachtig assortiment kleurrijke tomaten met tijgerprint. Die ga ik beslist de volgende keer door mijn salade doen. Ben jij ook zo dol op tomaat en wil je er graag meer over weten? Op mijn culinaire Love My Salad pagina vind je leuke informatie over tomaten én een heerlijk recept met een hele bijzondere tomaat.

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

*** De receptuur in dit blog én mijn Love My Salad pagina is van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd. ***

De smaak van mijn herinnering

Uit 'Kruidje roer mij' ©

In mijn vorige blog schreef ik dat culinair genieten een beleving is die veel verder gaat dan smaak. Het hoe, wat, waar, wanneer en met wie speelt een grote rol in de beleving. Maar geuren en smaken prikkelen ook mijn herinnering. In de inleiding van mijn culinaire inspiratieboek ‘Kruidje roer mij’ schreef ik het volgende:

“Als ik in de lente of zomer door mijn tuin loop, ruikt het er naar de beste keuken in de wereld. Het karakteristieke, sterk kruidige aroma van rozemarijn vermengt zich met de citrusgeur van de verveine. Het kietelt mijn zintuigen en inspireert mijn culinaire brein. Uit mijn herinnering komt een verrukkelijke lamsstoofpot naar boven en in mijn gedachten ontstaan recepten die ik nog nooit maakte. Bij het koken gebruik ik al mijn zintuigen en de geuren in mijn tuin vormen een grote inspiratie.”

Rijsttafel snapshot uit de oude doos ©

Mijn culinaire herinnering is bijzonder, waardevol en intrigerend. En beslist plaats, tijd en emotie gebonden. Het maakt dat als ik ziek ben, ik intens verlang naar Indisch eten. De smaak van thuis. Een ultiem veilig en behaagd gevoel. Mijn vader is in Indonesië geboren en droeg zijn liefde voor de Indische (en andere Aziatische keukens) op ons over. Samen met mams bereidde ik in het verleden heel wat Indische rijsttafels en in mijn vaders laatste weken, kon ik hem soms nog opvrolijken met gerechten als tahoe goreng of sambal goreng telor. Culinaire herinnering is vaak ook troost. De moeder van lieve vriendin T. bereidde eens een heerlijk groentegerecht voor ons, in tijden van diep verdriet. Alles in dat gerecht raakte mij. Het feit dat ze de moeite had genomen om voor ons te koken, de liefde die ik in haar eten proefde, maar ook de vertrouwde Aziatische smaak. Het maakte dat ik mij weer heel even thuis voelde in mijn eigen oorverdovend stille huis. Dikwijls vroeg ik vriendin T. (die overigens zelf weken lang voor ons kookte en als geen ander begreep hoe de meest praktische dingen soms de grootste troost bieden) naar het recept, maar moeder kookt als ik: veelal uit de losse pols. Tot op de dag van vandaag weet ik niet hoe zij het gemaakt heeft, maar regelmatig probeer ik het na de maken, volgens de smaak van mijn herinnering.

Dat vind ik overigens sowieso heel erg leuk om te doen. Toen ik als stewardess de wereld over vloog en overal de meest heerlijke culinaire bereidingen proefde, kon ik eenmaal thuis niet wachten om het na te maken. Zo bracht ik de Japanse tot Arabische keuken naar mijn eigen fornuis. Genieten! En nog steeds vind ik het super leuk om iets wat ik elders proefde, thuis na te maken of er mijn eigen twist aan te geven. Ik inspireer graag, maar anderen inspireren mij.

Indische cake met een Larisse twist ©

Vorige week had ik ineens ontzettend trek in een Indische cake. Je weet wel, zo’n cake die je gewoon in de supermarkt koopt (ja sorry, ook ik heb wel eens mijn zwakke momenten). Ik had het jarenlang niet gegeten, maar ineens was daar die smaak in mijn mond. En het water…. Met nog een koelkast vol eieren, over van de kerst (de culinaire feestdagen plannen vielen vanwege de griep wat in het water) en andere bak-ingrediënten, bedacht ik dat het eigenlijk wel zo leuk was om die cake gewoon eens na te maken. Maar dan beter, verser, met een Larisse twist. Het recept zoog ik uit mijn duim en het resultaat was erg lekker. Beslist voor herhaling vatbaar! Ik deel het recept graag met jullie:

Indische cake met een Larisse twist - ©

Recept: Indische cake met een Larisse twist ©

Ingrediënten:
200 gram boter (kamertemperatuur), vervang naar wens door plantaardige margarine voor een koemelkvrije bereiding
200 gram lichtbruine basterdsuiker
het zest (geraspte schil) van 1 citroen (gebruik een biologische en boen de schil voor het raspen)
1 theelepel kardemom
1 theelepel gemalen kruidnagel
1 theelepel djahé (gemalen gemberwortel)
½ theelepel gemalen piment (maal piment fijn in de vijzel als je het niet gemalen kunt vinden)
2 eetlepels honing
200 gram patent tarwebloem (gezeefd), vervang naar wens door glutenvrij meel voor een glutenvrije bereiding
4 eieren, dooiers en eiwitten gescheiden (large)
snufje zout (laat weg voor een zoutvrije bereiding)

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 160°C, stand hetelucht (of 180°C stand onder/bovenwarmte).
Meng de boter met de basterdsuiker, het citroenzest, de specerijen en de honing tot een smeuïg en egaal geheel.
Voeg dan al mixend de eidooiers toe.
Voeg tot slot de bloem toe en meng het goed tot een egaal, stevig beslag.
Klop in een aparte kom de eiwitten stijf met het snufje zout. Spatel (schep) de eiwitten vervolgens rustig en met de hand door het beslag tot een mooi egaal beslag is ontstaan zonder witte vlokken. Doe dit heel rustig en met beleid en niet langer dan noodzakelijk. Het beslag moet luchtig blijven.
Bekleed een cakevorm of bakvorm met bakpapier en stort het beslag hier in.
Bak de cake gedurende een uur of totdat de cake gaar is op 160°C stand hetelucht (of 180°C stand onder/bovenwarmte). Controleer of de cake gaar is door er een houten satéprikker in te steken. Als de prikker schoon uit de cake komt, is deze gaar.

De structuur van deze cake is anders dan van een gewone cake, maar wel wat minder plakkerig dan de kant en klaar supermarkt variant. Ik vond hem erg lekker!

Beslag in cakevorm ©

Tip:
Dit recept is vrij van de meest voorkomende allergenen en door de in de tekst gegeven aanpassingen gemakkelijk koemelkvrij, lactosevrij en glutenvrij te maken. Dit recept is niet eivrij en vanwege de unieke bereiding niet eivrij te maken. Natuurlijk kun je de cake maken met bijvoorbeeld gepureerde banaan in plaats van ei, maar het resultaat zal een andere cake zijn.

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

*** De receptuur in dit blog is van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd. ***

Welkom aan boord soep

Zonsondergang Malediven ©

Weet je hoe geweldig een simpel glas wijn kan smaken als je in zomers Spanje onder de stralende zon met je voetjes in het zand zit en nipt aan een verkoelend glas droog en wit? Wat is het leven dan verrukkelijk en zorgeloos. Die wijn gaat natuurlijk in grote aantallen achter in de auto mee naar druilerig Nederland zodat je op de eerste de beste gure en miezerige najaarsdag een flesje kunt ontkurken om de zomer in je bol te halen. Niets blijkt minder waar, want hoe vaak valt zo’n Spaans slurpwijntje wel niet vies tegen in een koud en guur Holland? (Uitzonderingen daargelaten, natuurlijk!) Weet je hoe dat komt? Omdat culinair genieten een beleving is die veel verder gaat dan smaak. Naast structuur, mondgevoel en zelfs geluid, spelen ook het ‘waar je bent’, ‘met wie’, ‘wanneer’ en ‘hoe’ een rol. Dat maakt dat wanneer je onder de stralende zon met je lief in het zand zit, een doodgewoon slobberwijntje smaakt alsof er een engeltje op je tong druppelt.

In een ver verleden heb ik een aantal jaren gevlogen als stewardess. Een fantastische manier om de culinaire wereld te ontdekken! Lekker gemaakt door glamour verhalen over ‘haute cuisine’ trok ik enthousiast mijn blauwe pakje aan om het ‘eten op hoog niveau’ zelf te beleven. Dat hiermee letterlijk het ‘eten op grote hoogte’ bedoeld werd, werd mij al snel duidelijk. Onderweg naar nieuwe smaakervaring moet je vaak eerst een smaak kwelling doorstaan. Cateraars van vliegtuigmaaltijden zijn in staat om van smaakvolle ingrediënten iets ondefinieerbaars te maken. En dat terwijl wij hoog in de lucht ongeveer 20% van ons smaakvermogen verliezen. In mijn tijd waren de gratis pinda’s die wij bij de drankservice uitdeelden, dan ook razend populair. Pinda’s aan boord van een vliegtuig zijn tegenwoordig overigens nog steeds een ‘hot item’ maar dat heeft nu meer te maken met pinda allergie. Wie een ernstige pinda allergie heeft, loopt een groot risico aan boord van vliegtuigen waar pinda’s gratis worden uitgedeeld. Gelukkig zijn er inmiddels luchtvaartmaatschappijen die ook daar een oplossing voor trachten te vinden. Wie ernstig allergisch is voor pinda’s, kan bij sommige maatschappijen weliswaar een verzoek indienen voor een pindavrije snack, maar de garantie van een volledig pindavrije omgeving kan aan boord van een vliegtuig echter nooit gegeven worden.

Stewardess Larisse ©

Vliegtuigmaaltijden hebben over het algemeen niet de reputatie zo bijzonder smaakvol te zijn. Maar een hele trans-Atlantische vlucht zonder maaltijd te nuttigen, is ook zoiets. Toch gebeurde het in mijn tijd (en vast nog wel) regelmatig dat we met te weinig maaltijden vertrokken. Dat was vaak het geval bij vertraging waarbij we dan ineens wel mochten vertrekken maar voor inmiddels extra geboarde passagiers nog geen maaltijden hadden ontvangen. De keuze was dan vaak snel gemaakt. Iedereen vertrekt immers zo snel mogelijk en van een paar uur (extra) vertraging word niemand blij. Het tekort aan maaltijden was niet altijd een probleem, want er zijn altijd mensen die zo’n opgewarmde hap liever afslaan. Toch moest ik soms creatief zijn en ik ontdekte dat wanneer ik met de middelen die beschikbaar waren, vaak tot best culinaire oplossingen kon komen. Zo ontstond mijn recept voor ‘welkom aan boord’ soep, waar ik destijds heel wat mensen blij mee maakte.

In de tijd dat ik vloog (midden jaren ’90), waren vliegtuigen niet meer uitgerust met complete keukens. Naast een aantal ovens waarin wij maaltijden en broodjes verwarmde, had ik de beschikking over hot cups, een soort waterkookketels, maar daar hield de uitrusting wel mee op. Ik vond het toen al een enorm leuke uitdaging om iets te maken met de middelen die ik had. Tot op de dag van vandaag is dat nog steeds mijn culinaire uitgangspunt, ongeacht voor wie ik kook: wat kan wél! Wanneer je uitgaat van wat wel kan, blijkt ineens heel veel mogelijk. Voor mijn welkom aan boord soep struinde ik het hele vliegtuig af voor ingrediënten en het resultaat was zó goed dat passagiers spontaan hun maaltijd inruilde voor een beker heerlijk geurende soep. En weet je wat nu zo leuk is aan dit recept, het is niet alleen geschikt voor aan boord, maar bijvoorbeeld ook op de camping.

Soep ©

Recept: Welkom aan boord soep ©

Ingrediënten:
1 zakje cup a soup of een kop soepmix van een ander merk (tomaat of naar smaak)
een paar cupjes koffieroom

1 liter tomatensap van goede kwaliteit
een miniatuur flesje of borrelglaasje rode port
1 eetlepel vers gemalen peper (grof)

Bereiding:
Meng de soepmix met de koffieroom en roer het goed tot een egaal mengsel zonder klontjes. Verwarm het vervolgens samen met de tomatensap in een pan of daarvoor bestemde ketel en roer het regelmatig goed door.
Verwarm de soep tot rond het kookpunt, voeg als de soep warm is, de port toe en laat dit nog een paar minuten mee trekken.
Voeg tot slot de vers gemalen peper toe en roer het nog een keer goed door.

Serveer direct!

Tips:
Er gaat natuurlijk niets boven een soep van verse ingrediënten, maar zijn je middelen beperkt, dan is het reuze leuk om te ontdekken hoe je nog meer soep kunt maken. Natuurlijk kun je eindeloos variëren met dit recept.

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

*** De receptuur in dit blog is van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd. ***